خیمه شب بازی: عنوان عروسک خیمه شب بازی به معنی عروسکی است که از بالا توسط نخ کنترل شود. عروسک گردان، عروسک را از بالا و توسط یک وسیله صلیب مانند که همه سیم ها به آن متصل است و به آن کراچ crutch یا پرچ perchمی­گویند، حرکت می دهد. او به کمک این وسیله و یک مجموعه ابزار آلات کمکی دیگر عروسک­ها را پایین و بالا برده یا به هر طرف کج کرده و می­چرخاند. با وجود این برای کامل شدن نهایی کار تنها یک عروسک گردان ماهر می­تواند در نشان دادن زندگی بر صحنه تئاتر، شگفتی بیافریند. 

این نمایش شاد به مناسبت جشن‌ها، عروسی‌ها و ختنه سوران‌ها به اجرا در می‌آمد. در خیمه شب بازی تعدادی عروسک در اندازه‌های ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر از چوب ساخته می شود در محلی به نام خیمه به جای آدم‌ها ایفای نقش می­کنند. عروسک‌های زن روسری، شلیته و چاقچور بر تن دارند و عروسک‌های مرد کلاه نمدی، پیراهن آبی یا قرمز و شلواری سیاه و گشاد.  خیمه در واقع صندوقی است که از یک سو رو به تماشاگر قرار دارد و از سه سوی دیگر دیوارهای اتاق را القا می‌کند.

شخصیت‌های مهم این عروسک‌ها، پهلوانان کچل، پهلوان پنبه، عروس، مادر زن و دیو هستند. پهلوان کچل قهرمان زیرکی است و سری طاس دارد.  پهلوان پنبه فقط برای عروسک‌های ضعیف تر از خود شجاع است و عروس خجالتی و پر مدعا دارد.

 در خیمه شب بازی مردی به نام مرشد کنار خیمه می‌نشیند و با تنبک، موسیقی ضربی می‌نوازد. مرشد گاهی هم آوازهای محلی می‌خواند. گفته‌های عروسک‌ها نا مشخص و خنده دار است، زیرا از سوتک‌هایی که در دهان عروسک گردان‌ها است تولید می‌شود. مرشد ضمن گفتگو با عروسک‌ها، قبل از این که جمله خود را بیان کند، با لحنی استفهامی جمله عروسک مخاطبش را تکرار می‌کند تا  تماشاگران معنی آن‌ها را بفهمند.